- dobiegać – dobiec końca
- dobiegać – dobiec końca {{/stl_13}}{{stl_7}}'kończyć się, być kończonym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dobiega końca budowa nowego mostu. Dobiegły końca egzaminy wstępne. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dobiegać – dobiec końca
Look at other dictionaries:
dobiegać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dobiegaćam, dobiegaća, dobiegaćają {{/stl 8}}– dobiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}dobiegnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}rzad., dk IVc b, dobiegaćbiegnę, dobiegaćbiegnie, dobiegaćbiegnij, dobiegaćbiegłem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobiec — + rzad. dobiegnąć dk Vc, dobiecbiegnę, dobiecbiegniesz, dobiecbiegnij, dobiecbiegł, dobiecbiegli, dobiecbiegłszy dobiegać ndk I, dobiecam, dobiecasz, dobiecają, dobiecaj, dobiecał 1. «biegnąc osiągnąć jakiś cel, dotrzeć do kogoś a. do czegoś»… … Słownik języka polskiego
koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec … Langenscheidt Polski wyjaśnień
